Wyłącznik nadprądowy -budowa i zastosowanie

Źródło: https://alkan.pl/

Specjaliści ze sklepu elektrycznego Alkan wyjaśniają, zasadę działania wyłącznika nadprądowego

Wyłącznik nadprądowy nazywany bywa potocznie „eską”. U podstaw zasady jego działania stoi funkcja ochronna, polegająca na przerywaniu ciągłości obwodu w przypadku przekroczenia bezpiecznej wartości przepływającego prądu. Służy on także do zapobiegania zwarciom oraz innym skutkom przeciążeń. Stosowany jest w obwodach odbiorczych instalacji, a także urządzeniach elektrycznych. W Polsce urządzenia te rozpowszechniły się w latach 90-tych, kiedy zaczęto odchodzić od bezpieczników topikowych i automatycznych. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość wielokrotnego użytku, a także wyższa czułość. Prąd może być rozłączany „eską” w krótszym czasie i przy niższych natężeniach.

Budowa

Obecnie w instalacjach elektrycznych wykorzystywane są płaskie wyłączniki instalacyjne, które mocuje się na wsporniku ze znormalizowaną szerokością biegunów dla wykonań standardowych i przemysłowych. Mogą występować w odmianach 1, 2, 3 i 4-biegunowych. Wyróżnia się się ponadto wyłączniki posiadające lub pozbawione toru naturalnego. Standardowa „eska” posiada podstawowe elementy, takie jak dźwignia napędowa, zamek, zaciski przyłączeniowe, stały i ruchomy styk, wyzwalacz termobimetalowy i elektromagnetyczny, wkręt regulacyjny czy komora do gaszenia łuku elektrycznego. Większość modeli oferuje kompatybilność z akcesoriami dodatkowymi, takimi jak dołączane styki pomocnicze, alarmowe i wyzwalacze wzrostowe. Prawidłowy dobór wyłączników na etapie projektu jest niezbędny do ich właściwego działania. Dotyczy to także prądów znamionowych oraz charakterystyk. Wyłączenie powinno następować przez wyłącznik najbliższy miejscu awarii. Znaczenie ma też odpowiednia orientacja przy montażu, co wynika z obecności komory gaszeniowej.